Verdwaald in de Algarve
Misleid door verkeerde bordjes en mijn eigen koppigheid dwaal ik door een vallei tussen Odelouca en Monchique. Tussen de hoge groene heuvels bedekt met een tapijt
Shampanskoye in de nieuwe wereld
Een stevige Oekraïense in witte laboratoriumjas gaat me voor de betonnen trappen op naar haar kantoor. We komen aan in een soort rariteitenkabinet dat volstaat met oude
Oekraïne: koken in de Sovjetflat
‘Die zijn té perfect, dat klopt niet.’ Met mijn gastvrouw Masha struin ik over de groentebazaar van Odessa, waar aardappels, tomaten en bietjes keurig opgestapeld liggen.
Borsjtsj in Odessa
Die zijn té perfect, dat klopt niet.’ Met een echte Odessase struin ik door de grote groenten,- en fruitbazaar met keurig opgestapelde appels, tomaten en bietjes.
Hongarije: parels van de poesta
Mijn hand strijkt langs een mossige laag schimmel als we dieper afdalen in de Hongaarse wijngrot. De oude Árpád trekt me mee langs grijs beschimmelde vaten
Slowakije: het tuintje aan de Donau
Met elke fysieke grens die ik oversteek, verken ik ook de grenzen van mijn eigen kunnen. Ik ben nu ruim een maand weg van huis en het jasje van het soloreizen zit steeds lekkerder.
Mijn Bohemian Rhapsody
Nog nagenietend van mijn laatste Duitse lunch, Rotkohl mit Klöße rijd ik bij kuuroord Bad Elster de Tsjechische grens over. ‘Het is Tsjechië maar’, zeg ik tegen
