Kop of munt

‘Weten jullie zeker dat je deze weg wilt nemen?’ De kortharige chauffeur van de stoffige jeep kijkt fronsend naar ons en onze fietsen. ‘Er is hier helemaal niets de

Kazachstan: Sluiproute door de woestijn

‘Ik zal niet omkeren. Ik zal niet omkeren’. Het zweet stroomt uit elke porie van mijn lijf terwijl ik mijn fiets door het zachte zand sleep in de brandende middagzon.

Transnistrië in het duister

Weet je wel dat het Moldavische leger vanaf nu je veiligheid niet meer kan waarborgen?’ Ja, zo kan je het ook brengen. Ik knik bevestigend en mag doorfietsen,

Transnistrië bij daglicht

Even denk ik dat Victor de starre dame over het bureau heen gaat trekken, maar gelukkig kalmeert de oude Kozak. We staan samen in een stoffig politiekamertje in