Oezbekistan

Sneeuwstormen in de woestijn, getokkel op balalaika’s, te pas en te onpas een scheut wodka, plastic tassen vol briefgeld in dit indrukwekkende zijderouteland.

Plovdag

Het warme lichtje van de olielamp flakkert over schaaltjes Russisch snoepgoed, pinda's en koekjes. De geur doet me denken aan warme kampeeravonden vroeger met mijn ouders.

Oezbekistan: verdwaald in de bergen

Honden slaan op hol, grazende schapen maken zich uit de voeten en kinderen komen aangesneld. De dorpsbewoners kijken met stomheid geslagen toe als ik van de berg af hobbel.

Koppig op het ezelpad

Een Oezbeek met lange baard en lange mantel komt me tegemoet rijden op zijn ezel. Als ik de buik zie die onder het paarse gewaad vandaan komt, heb ik meelij met het

Ik haat die ogen

Zwaar chloorwater druipt langs de roestige waterpijp omlaag de badkuip in. De kapotte douchekop sprenkelt een ongelijkmatig straaltje half warm water op mij en

De gouden weg naar Samarkand

Na een paar heerlijke dagen in Buchara ben ik met drie andere fietsers op weg naar de volgende zijderoutestad van Oezbekistan: Samarkand. Het is prachtig lenteweer en met

At kuda?

Een jaar geleden vertrok ik vanuit mijn thuishaven Zwolle er fiets richting Indonesië. Via mooie paden door het Vechtdal, het platteland van Oost-Europa, de bergen in