Shampanskoye in de nieuwe wereld
Een stevige Oekraïense in witte laboratoriumjas gaat me voor de betonnen trappen op naar haar kantoor. We komen aan in een soort rariteitenkabinet dat volstaat met oude
Oekraïne: koken in de Sovjetflat
‘Die zijn té perfect, dat klopt niet.’ Met mijn gastvrouw Masha struin ik over de groentebazaar van Odessa, waar aardappels, tomaten en bietjes keurig opgestapeld liggen.
De roestige deur naar Rusland
Een luikje schuift open. Ik zie een vijf vingers met lange zwartgelakte nagels die ongeduldige gebaren maken. Blijkbaar mag ik mijn geld aan deze hand overdragen.
Borsjtsj in Odessa
Die zijn té perfect, dat klopt niet.’ Met een echte Odessase struin ik door de grote groenten,- en fruitbazaar met keurig opgestapelde appels, tomaten en bietjes.
Alsof morgen niet bestaan
Al jarenlang tart Oekraïne haar soms wat grauwe imago met zomerfestivals als Kazantip en Koktebel Jazz festival. De een wat wilder dan de ander, maar een ding hebben