Zap de hond of gooi een granaatappel op zijn kop
Sinds ik Roemenië binnenfietste, ben ik op mijn hoede. Ondanks alle waarschuwingen is dit totaal niet voor beren of zelfs mensen die zo gevaarlijk zouden zijn, maar voor
Yella yella de berg op
‘Yella, yella’ Buiten adem kijk ik op en zie drie lachende scooterboys met de platte hand omhoog en omlaag gaan: wenken op z’n oosters. ‘Yella, yella’, ja ik kom al.
Verslag uit de koelkast
Lekker, wolkjes blazen vanuit je eigen bed. Ik lig diep ingepakt in mijn mummieslaapzak en zie dat het langzaam licht wordt aan het Cildirmeer in Noord-Turkije.
Opkomst van de As der Vromen
Sinds de Verenigde Staten zich onder Obama en Trump terug begonnen te trekken uit het Midden-Oosten, lijkt het lokale schaakbord overvol te raken met
Kilo’s en kilometers
De eerste maanden van de reis was het zomer in Europa. Goede wegen, warm weer en veel kamperen in de vrije natuur. Soms was het zwoegen: in de Tatra’s,
Just another day
Op de fiets is geen dag hetzelfde, en dat is precies de bedoeling van deze reis. Je bent overgeleverd aan de grillen van het weer, de weg en de mensen die je ontmoet.
Turkije: een wit voetje
Enorme Turkse vlaggen en portretten van Atatürk verwelkomen me in het randgebied van Oost-Turkije. Ik fiets via de Koerdische gebieden naar Iran, een soort
Een schrift vol leugens
Turkije is een va de meest moderne landen waar ik de laatste paar maanden ben geweest. Het is een stuk welvarender dan de laatste Oost-Europese landen waar ik was.
